Vierde Geneefse Conventie

Internationaal recht

Verdragen Geneefse Conventies GC I GC II GC III GC IV A.P. I A.P. II A.P. III Haagse Conventies Haags Adoptieverdrag Haags Kinderbeschermingsverdrag 1961 Haags Kinderontvoeringsverdrag Haags Kinderbeschermingsverdrag 1996 Haagse Regels Landoorlogreglement Verenigde Naties VN-Handvest Vluchtelingenverdrag Anti-discriminatieverdrag IVBPR IVESCR Anti-vrouwendiscriminatieverdrag VN-Zeerechtverdrag Kinderrechtenverdrag Gerechtshoven Internationaal Internationaal Gerechtshof Internationaal Strafhof Permanent Hof van Arbitrage Permanent Hof van Internationale Justitie Europa Europees Hof voor de Rechten van de Mens Hof van de Europese Vrijhandelsassociatie Europese Unie Hof van Justitie van de Europese Unie Gerecht Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie Amerikaans Inter-Amerikaans Hof voor de Rechten van de Mens Tribunalen Tribunalen Cambodja Joegoslavië Libanon Oost-Timor Rwanda Sierra Leone Tweede Wereldoorlog Neurenberg, hoofdproces Neurenberg, IG Farben Neurenberg, overigen Tokio Organisaties Haagsche Academie voor Internationaal Recht Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht Institut de Droit International  Interparlementaire Unie The Hague Forum for Judicial Expertise T.M.C. Asser Instituut Verenigde Naties Volkenbond Geschiedenis Oudheid Ius gentium 16e eeuw Jean Bodin Francisco Suárez Fernando Vazquez de Menchaca Francisco de Vitoria 17e eeuw Hugo de Groot De iure belli ac pacis Mare liberum Samuel von Pufendorf 18e eeuw Emer de Vattel Le droit des gens Cornelis van Bijnkershoek Immanuel Kant Francis Lieber Lieber Code Georg Friedrich von Martens Abbé de Saint-Pierre Christian Wolff 19e eeuw Jeremy Bentham Tobias Asser William Randal Cremer Guillaume-Henri Dufour Henri Dunant Gustave Rolin-Jaequemyns Gustave Moynier 20e eeuw Frédéric Passy Paul d'Estournelles de Constant Elihu Root Woodrow Wilson Veertien Punten

De Vierde Geneefse Conventie van 1949 (voluit Verdrag van Genève betreffende de bescherming van burgers in oorlogstijd afgekort GC IV) is het laatste van de vier Geneefse verdragen die in 1949 gesloten zijn. De officiële taalversies van het verdrag zijn Frans en Engels. De officiële Franse naam is Convention de Genève relative à la protection des personnes civiles en temps de guerre; de Engelse luidt Geneva convention relative to the protection of civilian persons in time of war.

Achtergrond

De Vierde Conventie van Genève betreft de bescherming van burgers tijdens oorlogstijd in handen van een vijand of onder bezetting door een vreemde mogendheid. Dit dient men niet te verwarren met de Derde Geneefse Conventie, die handelt over de bescherming van krijgsgevangenen. De vierde conventie regelt niet alles met betrekking tot de bezetting van bezette gebieden, zo is het Haagse Reglement nog steeds het primaire verdrag dat betrekking heeft op het bestuur van bezette gebieden. Het vierde verdrag vervangt de bepalingen in het Haagse Reglement daarom niet, maar vult deze alleen aan. De vierde conventie werd gepubliceerd op 12 augustus 1949, op het einde van een bijeenkomst van 21 april tot 12 augustus 1949. Deze conventie trad in werking op 21 oktober 1950.

Verdragsstaten

Sinds Zuid-Soedan en Palestina het verdrag van 1949 respectievelijk op 25 januari 2013 en 2 april 2014 ondertekenden, is de conventie thans door 196 landen geratificeerd.

Bepalingen

Het verdrag slaat op alle personen die niet tot de strijdkrachten behoren, niet aan de vijandelijkheden deelnemen en in handen van de vijand of een bezetter terechtkomen .

Ze moeten:

• Humaan behandeld en beschermd tegen geweld, intimidatie, belediging en publieke vertoning,
• Hun eer, familierechten, religie en gewoonten kunnen behouden,
• Speciale bescherming genieten in bijvoorbeeld beveiligde zones als ze gewond, ziek, oud, jonger dan vijftien jaar, zwanger of moeder van een kind(eren) jonger dan zeven jaar zijn,
• Persoonlijke correspondentie met familieleden kunnen voeren,
• Hun religie kunnen beoefenen met eigen priesters.

Wanneer vastgehouden hebben burgers dezelfde rechten als krijgsgevangenen. Er moet getracht worden families bij elkaar te houden en op vraag kinderen bij de ouders te plaatsen. Gewonden, zieken, verplegers en ziekentransporten genieten extra bescherming, mogelijk onder Rode Kruis-embleem.

Ze mogen niet:

• Gediscrimineerd worden op basis van ras, religie of politieke overtuiging,
• Gedwongen worden informatie te geven,
• Als menselijk schild gebruikt worden,
• Gestraft worden voor iets waaraan ze niet persoonlijk schuldig zijn,
• Aangerand, verkracht of geprostitueerd worden (geldt voor allen, maar: "vrouwen moeten speciaal beschermd worden tegen" deze zaken (art. 27)).

Zie ook

• Geneefse Conventies
• Derde Geneefse Conventie over de behandeling van krijgsgevangenen

Externe links

• (en) icrc.org - volledige tekst
• (en) icrc.org - landen die ondertekenden

Wikisource

Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina Vierde Geneefse Conventie op de Nederlandstalige Wikisource.

Bronnen, noten en/of referenties

1. Verdragenbank Nederlandse overheid
2. (fr) icrc.org officiële Franse versie
3. (en) icrc.org officiële Engelse versie.
4. Art. 154 GC IV.
5. (en) ppu.org.uk - GENEVA CONVENTION - an introduction