Kamala Harris

Kamala Devi Harris (Oakland (Californië), 20 oktober 1964) is een Amerikaans politica en sinds 20 januari 2021 de 49e vicepresident van de Verenigde Staten. Ze is lid van de Democratische Partij en was bij haar inauguratie de eerste vicepresident van Afro-Amerikaanse en Aziatisch-Amerikaanse afkomst en tevens de eerste vrouwelijke vicepresident. Eerder was Harris openbaar aanklager van San Francisco van 2004 tot 2011, procureur-generaal van Californië van 2011 tot 2017 en senator voor Californië van 2017 tot 2021.

Kamala Harris
Kamala Devi Harris
Geboren	20 oktober 1964 Oakland (Californië)
Land	Verenigde Staten
Politieke partij	Democratische Partij
Partner	Douglas Emhoff
Beroep	Politica Procureur-generaal Openbaar aanklager
Handtekening
49e vicepresident van de Verenigde Staten
Huidige functie
Aangetreden	20 januari 2021
President	Joe Biden
Voorganger	Mike Pence
Senator voor Californië
Aangetreden	3 januari 2017
Einde termijn	18 januari 2021
Voorganger	Barbara Boxer
Opvolger	Alex Padilla
32e procureur-generaal van Californië
Aangetreden	3 januari 2011
Einde termijn	3 januari 2017
Voorganger	Jerry Brown
Opvolger	Xavier Becerra
27e openbaar aanklager van San Francisco
Aangetreden	8 januari 2004
Einde termijn	3 januari 2011
Voorganger	Terence Hallinan
Opvolger	George Gascón
Portaal    Politiek

Biografie

Harris werd op 20 oktober 1964 geboren in Oakland. Haar moeder Shyamala Gopalan, een Tamil die onderzoek deed naar kanker, was in 1960 van India naar de Verenigde Staten geëmigreerd. Haar vader Donald J. Harris migreerde in 1961 vanuit Jamaica. Hij doceerde economie aan de Universiteit van Californië - Berkeley. Harris identificeert zichzelf als Afro-Amerikaans.

Harris' ouders gingen uiteen toen Kamala Harris 7 jaar oud was, waarna Kamala en haar jongere zus door de week bij hun moeder woonden. Ze groeiden op in Berkeley. Toen Harris 12 was, verhuisden ze naar Montreal, waar hun moeder onderzoek deed en lesgaf. Tot 1981 zat ze op Westmount High School.

Harris studeerde economie en politieke wetenschap aan Howard University in Washington. Als student was ze actief in de debatclub, de studentenraad en de Afro-Amerikaanse Alpha Kappa Alpha. Ze demonstreerde tegen apartheid en organiseerde mentorprogramma's voor lokale jongeren.

Na haar studie aan Howard keerde Harris terug naar Californië, waar ze in 1989 een rechtendiploma behaalde aan Hastings College of the Law in San Francisco. Ze werd toegelaten tot de balie en van 1990 tot 1998 was ze werkzaam als deputy district attorney in Alameda County. In die tijd was ze een koppel met de 30 jaar oudere Willie Brown, de toenmalige voorzitter van het California State Assembly. Brown stelde Harris voor aan zijn politieke netwerk en wees haar in 1994 tweemaal een betaalde positie toe. In 1996 werd Brown burgemeester van San Francisco en ging het koppel uiteen.

Van 1998 tot 2000 werkte Harris voor de openbaar aanklager (district attorney) van San Francisco, waar ze zware misdaden vervolgde. Van 2000 tot 2003 diende Harris de stadsadvocaat. In 2003 stelde ze zich kandidaat om haar voormalige baas op te volgen als openbaar aanklager van San Francisco. Haar campagne gaf meer dan 600.000 dollar uit, meer dan ooit tevoren, en meer dan wettelijk was toegelaten. Na een turbulente campagne won Harris de verkiezing met 56 procent van de stemmen. In 2007 werd ze opnieuw verkozen, als enige kandidaat.

Procureur-generaal van Californië (2011-2017)

In november 2008 kondigde Harris aan dat zij zich kandidaat zou stellen om procureur-generaal (attorney general) van de staat Californië te worden. Ze kreeg de steun van senatoren Dianne Feinstein en Barbara Boxer en van Voorzitter van het Huis van Afgevaardigden Nancy Pelosi. In de voorverkiezing ontving ze 33,6 procent van de stemmen, het meeste van alle kandidaten. In de algemene verkiezing nam Harris het op tegen Republikein , toenmalig openbaar aanklager van Los Angeles. Uiteindelijk won ze de verkiezing met 46,1 procent van de stemmen, 0,8 procent meer dan haar tegenstander. Op 3 januari 2011 volgde ze Jerry Brown op, die gouverneur werd. Ze raakte opnieuw verkozen in 2014 en bleef aan tot januari 2017. Ze werd opgevolgd door Xavier Becerra. Harris was zowel de eerste vrouwelijke Afro-Amerikaanse als eerste Aziatisch-Amerikaanse procureur-generaal van Californië.

In september 2014 werd gespeculeerd dat ze kandidaat was om Eric Holder op te volgen als minister van Justitie (United States Attorney General). Uiteindelijk stelde president Barack Obama op deze post Loretta Lynch aan.

Senator (2017-2021)

Eedaflegging van Kamala Harris als senator in handen van toenmalig vicepresident Joe Biden, onder toeziend oog van Harris' echtgenoot Douglas Emhoff. Washington D.C., 3 januari 2017. In 2020 zou Biden Harris kiezen als zijn vicepresidentskandidaat.

Toen Barbara Boxer, 24 jaar lang senator namens Californië, aankondigde dat zij zich niet herverkiesbaar zou stellen in 2016, was Harris de eerste die zich kandidaat stelde als opvolger. Op 13 januari 2015 ging haar verkiezingscampagne officieel van start. Harris was meteen de frontrunner en kreeg de steun van zowel haar partij als de zittende gouverneur. Ze kwam als sterkste uit de voorverkiezingen en versloeg haar partijgenote in de algemene verkiezing in november 2016 met 63 procent van de stemmen.

Harris legde de eed af op 3 januari 2017. In de Senaat is ze aangesloten bij de Congressional Black Caucus, de en de . Ze zetelt in verschillende commissies, waaronder de begrotingscommissie, de commissie binnenlandse veiligheid en overheidszaken en de commissie justitie. In de eerste maanden van haar ambtstermijn ontpopte Harris zich in de Senaat tot een uitgesproken criticus van Trumps beleid en zijn ministerkeuzes. Wel steunde Harris de beslissing om de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen.

Op 18 januari 2021 trad zij terug als senator.

Presidentsverkiezingen 2020

Eigen presidentskandidatuur (2019)

Zie Democratische presidentiële voorverkiezingen 2020 in de Verenigde Staten voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Harris tijdens de aankondiging van haar kandidatuur voor het presidentschap voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020. Oakland, Californië, 27 januari 2019.

Kort na de verkiezing van de Republikein Donald Trump tot president van de Verenigde Staten bij de presidentsverkiezingen van 2016 werd gespeculeerd over een eventuele kandidatuur van Harris om Trump te verslaan bij de volgende presidentsverkiezingen. In juni 2018 liet ze optekenen dat ze een kandidatuur "niet uitsloot". Uiteindelijk zou ze op 21 januari 2019 officieel haar kandidatuur aankondigen. In de eerste 24 uur na de aankondiging van haar kandidatuur evenaarde Harris een record van Bernie Sanders uit 2016 voor de meeste donaties die de dag na een aankondiging werden ingezameld. Op 27 januari 2019 woonden meer dan 20.000 mensen haar eerste campagne-evenement bij in haar thuisstad Oakland, Californië.

Met haar kandidatuur werd Harris een van de kandidaten in de Democratische presidentiële voorverkiezingen van 2020. Tijdens het eerste debat met overige Democratische kandidaten verweet zij voormalig vicepresident en favoriet Joe Biden "kwetsende opmerkingen", waarmee ze verwees naar Bidens standpunten in de jaren 70 over , een manier om segregatie op scholen tegen te gaan. Na het debat steeg Harris in de opiniepeilingen van 6 naar 9 procent. In het tweede debat, dat plaatsvond in augustus 2019, kreeg Harris dan weer kritiek te verduren van medekandidaten Tulsi Gabbard en Biden over haar beleid als procureur-generaal van Californië, waarna haar populariteit in de peilingen zakte. In de daaropvolgende maanden daalde haar score in opiniepeilingen verder tot enkele procentpunten. In een periode waarin progressieven meer en meer kritiek uitten op de uitwassen van het strafrechtelijk beleid, kreeg ze immers kritiek op haar strenge beleid als procureur-generaal van Californië. In 2014 bijvoorbeeld verdedigde ze nog de doodstraf voor de rechtbanken van Californië.

Ook weigerde ze – anders dan Sanders en Elizabeth Warren – voorwaarden te stellen aan de Amerikaanse militaire steun aan Israël. Harris vindt dat de veiligheid van de Israëli's niet als drukmiddel gebruikt mag worden.

Op 3 december 2019 stapte Harris uit de Democratische race nadat haar campagne niet langer voldoende financiering wist te vinden. In maart 2020 schaarde Harris zich achter Joe Biden als presidentskandidaat voor de Democratische Partij.

Vicepresidentskandidatuur onder Joe Biden (2020)

Campagnelogo voor de kandidatuur van Biden en Harris, 2020

In mei 2019, nadat zowel Harris als Biden hun kandidatuur voor het presidentschap hadden gelanceerd, verklaarden enkele belangrijke leden van de Congressional Black Caucus dat een Biden-Harris kandidatuur de ideale combinatie zou zijn om president Trump en vicepresident Mike Pence te verslaan. Hoewel Biden bij de eerste voorverkiezingen slechte uitslagen boekte, kreeg zijn kandidatuur een tweede adem na zijn overwinning in de voorverkiezingen in de staat South Carolina, waar hij aanzienlijke steun genoot van de Afro-Amerikaanse kiezers. Enige dagen later zou Biden ook de grote winnaar worden van Super Tuesday, waarna Biden de vermoedelijke Democratische kandidaat zou worden voor het presidentschap. In maart 2020, toen enkel hij en Bernie Sanders nog in de race waren voor de Democratische nominatie, beloofde Biden in een televisiedebat dat hij een vrouw zou kiezen als running mate.

Nadat er eind mei 2020 protesten uitbraken na de dood van de zwarte man George Floyd, omgekomen tijdens een politie-arrestatie, kwam Biden onder druk te staan om een zwarte vrouw te kiezen als vicepresidentskandidaat, wat de kansen van Harris en ook van Val Demings deed stijgen.

Op 12 juni 2020 bracht The New York Times het nieuws naar buiten dat Harris uitgroeide tot topfavoriet om Bidens running mate te worden. Vervolgens bracht CNN op 26 juni 2020 uit dat Harris een van de topfavorieten was van een lijst van een twaalftal potentiële kandidaten, naast Elizabeth Warren, Val Demings en Keisha Lance Bottoms.

Uiteindelijk maakte Biden op 11 augustus 2020 bekend dat hij Harris koos als running mate en vicepresidentskandidaat. Daarmee werd zij de derde vrouw in deze positie na Geraldine Ferraro in 1984 en Sarah Palin in 2008, en de eerste Afro-Amerikaanse en de eerste Zuid-Aziatische vrouw die door een grote Amerikaanse partij werd voorgedragen als kandidaat voor het vicepresidentschap.

Vicepresident (2021-heden)

Op 20 januari 2021 legde zij de eed af als de 49ste vicepresident van de Verenigde Staten. Ze werd hiermee de eerste Afro-Amerikaanse, de eerste Indiaas-Amerikaanse en de eerste vrouwelijke vicepresident.

Op 19 november 2021 werd Harris de eerste vrouw met presidentiële macht in de Verenigde Staten. Ze werd voor anderhalf uur waarnemend president, omdat president Joe Biden wegens een coloscopie verdoving kreeg.

Presidentsverkiezingen 2024

Harris en Emhoff in het Witte Huis, 2024

Vicepresidentskandidatuur onder Joe Biden (2023/24)

Biden stelde zich eind april 2023 kandidaat voor een tweede ambtstermijn als president met Harris opnieuw als running mate voor het vice-presidentschap. Hij won in het voorjaar van 2024 de Democratische voorverkiezingen met groot gemak en op de Democratische Partijconventie zou zijn kandidatuur officieel bevestigd worden, maar zijn ouderdom begon hem parten te spelen waardoor eigen partijleden openlijk in vraag stelden of hij nog wel geschikt was voor het ambt. Op 21 juli besloot hij zijn kandidatuur in te trekken.

Eigen presidentskandidatuur (2024)

Zie ook Terugtrekking Joe Biden als presidentskandidaat 2024

Biden schoof dezelfde dag Harris naar voren als nieuwe kandidaat voor de Democraten voor de presidentsverkiezingen op 5 november 2024. Binnen de partij kreeg ze onmiddellijk massale steun. Een online stemming door 3949 partij-gedelegeerden (delegates) bepaalde op 7 augustus dat Kamala Harris de uiteindelijke kandidaat werd, die dan twee weken later op de Democratische Partijconventie in Chicago, Illinois formeel werd aangeduid.

In de aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen koos Harris de gouverneur van Minnesota, Tim Walz als kandidaat-vicepresident.

Op 22 augustus 2024, de vierde dag van de Democratische Nationale Conventie, accepteerde Harris officieel de Democratische nominatie voor het presidentschap.

Privé

Harris is sinds 22 april 2014 getrouwd met haar echtgenoot Douglas Emhoff. Emhoff en Harris ontmoetten elkaar tijdens een blind date. Emhoff was op dat moment al enige jaren gescheiden van , een filmproducer met wie hij 16 jaar getrouwd was en twee volwassen kinderen heeft, Ella Emhoff en Cole Emhoff. Harris' stiefkinderen noemen haar ook wel 'Momala', een verwijzing naar haar naam, het Engelse woord voor moeder en een Joodse - de Emhoffs zijn Joods - liefkozing voor moeder, en waren aanwezig bij de Democratische Nationale Conventie, samen met hun beide ouders.

Harris heeft een goede relatie met haar aangetrouwde familie, wat onder meer blijkt uit de eerste ontmoeting met haar schoonmoeder Barbara Emhoff, waar Harris nog altijd hartelijk om kan lachen, die haar bij haar gezicht pakte en zei 'Je bent mooier dan je bent op televisie!' en de reactie op aantijgingen van J.D. Vance dat Harris geen gevestigd belang zou hebben in Amerika omdat zij geen kinderen heeft. Zowel Ella Emhoff als Kerstin Mackin gingen tegen deze beschuldigingen in herbevestigden haar rol als ouder binnen het gezin Emhoff.

Ook met haar moeder, die in 2009 overleed aan een vorm van darmkanker, had Harris een goede relatie. Bij het uiteenzetten van haar ideeën rondom Medicare tijdens haar presidentskandidatuur van 2024 haalde zij ook de mantelzorg aan die zij voor haar moeder had verricht tijdens haar ziekte. Ook haalde Harris in mei 2023 een uitspraak van haar moeder aan: "Denk je dat je net uit een kokospalm bent gevallen?" De uitspraak bereikte memestatus. De relatie met Harris' vader is echter aanzienlijk bekoeld. Haar vader bekritiseerde een uitspraak van haar in de pers en zij zou zelf over haar vader zeggen: "Mijn vader is een goede man, maar we zijn niet hecht met elkaar." Op de podcast Shrinking Trump, waarin twee psychologen vanuit hun discipline naar de presidentsverkiezingen van 2024 kijken, werd gesuggereerd dat Joe Biden en Harris tijdens Bidens presidentschap een vader-dochterband met elkaar hadden opgebouwd, juist omdat Harris vervreemd was van haar eigen vader en Biden in de jaren 1970 een dochter verloor tijdens een auto-ongeluk. De beide psychologen haalden als bewijs hiervoor het gesprek dat plaatsvond tussen Kamala Harris en Joe Biden tijdens haar bevestiging als kandidaat, aan. Hierin stelde Harris dat Jill en Joe Biden door haar en haar man als familie werden beschouwd, een sentiment dat Biden deelde, en zei Biden: "Ik kijk met je mee, meid, ik houd van je." Waarop Harris antwoorde: "Ik houd van jou, Joe." Het moment werd als uniek voor de Amerikaanse geschiedenis beschouwd.

Harris deelde tijdens de presidentsverkiezingen een samenvatting van haar medisch dossier. Haar arts vatte op haar verzoek dit dossier in een brief samen en stelde dat zij een goede gezondheid was. De brief deelde dat Harris hooikoorts en netelroos heeft en lenzen draagt om bijziendheid te corrigeren. Daarnaast heeft zij al haar vaccinaties gehad, rookt ze niet en drinkt slechts incidenteel. De enige operatie die zij ooit heeft gehad is een appendectomie op driejarige leeftijd. Harris probeerde hiermee waarschijnlijk te bewijzen dat ze een sterke gezondheid heeft en dit een taak als president van Amerika niet in de weg zou zitten. Ook probeerde zij mogelijk de vragen rondom de gezondheid van Donald Trump en zijn geschiktheid als president aan te wakkeren.

Harris deelde tijdens het debat tegen Trump al dat zij een vuurwapen voor eigen bescherming in bezit heeft. In een 60 Minutes-interview vertelde ze dat het een Glock betrof en ze dit wapen al behoorlijk lang had, ook omdat ze haar carrière begon als procureur-generaal en daarmee in aanraking kwam met gevaarlijke criminelen. In een later interview met Oprah zei ze dat ze iemand die in haar huis zou inbreken neer zou schieten. Ze erkende direct daarna de controverse die deze uitspraak kon doen ontstaan, hoewel op CBS News wel werd gemeend dat dit een bewuste uitspraak was om stemmers te trekken die ook staan voor het recht op wapenbezit en beschermen van eigen huis en haard.

Externe links

• (en) Officiële website (Senaat)
• (en) Campagnewebsite

Mediabestanden

Zie de categorie Kamala Harris van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

1. Congres wijst Biden officieel aan als president, Trump belooft ordelijke machtsoverdracht. nos.nl. Geraadpleegd op 7 januari 2021.
2. Kamala Harris: young, black, female – and the Democrats' best bet for 2020?. The Guardian (23 juli 2017). Gearchiveerd op 2 augustus 2020. Geraadpleegd op 12 augustus 2020.
3. Hunt, Kasie, Sen. Kamala Harris not ruling out 2020 White House run. NBC News (25 juni 2018). Gearchiveerd op 1 augustus 2020. Geraadpleegd op 12 augustus 2020.
4. Reston, Maeve, "Kamala Harris to run for president in 2020", CNN, 21 januari 2019. Gearchiveerd op 12 augustus 2023. Geraadpleegd op 12 augustus 2020.
5. Democratische senator Kamala Harris stelt zich kandidaat voor presidentverkiezing VS NU.nl, 21 januari 2019.
6. https://edition.cnn.com/2019/01/28/opinions/kamala-harris-big-challenge-axelrod/index.html. Gearchiveerd op 29 november 2022.
7. https://edition.cnn.com/2019/01/29/politics/donald-trump-nancy-pelosi-2020-power/index.html. Gearchiveerd op 7 december 2022.
8. "Kamala Harris raises $1.5 million in first 24 hours; ties record set by Sanders in 2016". Geraadpleegd op 12 augustus 2020.^{[dode link]}
9. Beckett, Lois, "Kamala Harris kicks off 2020 campaign with hometown Oakland rally", The Guardian, 27 januari 2019. Gearchiveerd op 2 augustus 2020. Geraadpleegd op 12 augustus 2020.
10. Kamala Harris Makes the Case That Joe Biden Should Pass That Torch to Her. The New York Times (27 juni 2019). Gearchiveerd op 16 mei 2023.
11. Agiesta, Jennifer, CNN Poll: Harris and Warren rise and Biden slides after first Democratic debates. CNN (1 juli 2019). Gearchiveerd op 16 mei 2023.
12. Vagianos, Alanna, Tulsi Gabbard Takes Kamala Harris To Task On Marijuana Prosecution Record. HuffPost (31 juli 2019). Gearchiveerd op 6 juni 2023.
13. Silver, Nate, Polls Since The Second Debate Show Kamala Harris Slipping. FiveThirtyEight (7 augustus 2019). Gearchiveerd op 11 augustus 2020. Geraadpleegd op 12 augustus 2020.
14. Bacon Jr., Perry, "What Happened To The Kamala Harris Campaign?", FiveThirtyEight, 8 oktober 2019. Gearchiveerd op 18 december 2019. Geraadpleegd op 3 december 2019.
15. California AG Kamala Harris to appeal ruling against death penalty. Los Angeles Times (21 augustus 2014). Gearchiveerd op 12 augustus 2023.
16. Het pro-Joodse hart van Kamala Harris NIW, 15 augustus 2020. Gearchiveerd op 1 juni 2023.
17. I am suspending my campaign today. Medium. Gearchiveerd op 31 december 2019. Geraadpleegd op 4 december 2019.
18. Democraat Kamala Harris stapt uit Amerikaanse presidentsverkiezingen nu.nl, 3 december 2019. Gearchiveerd op 13 april 2022.
19. "Sen. Kamala D. Harris endorses Joe Biden for president", The Washington Post. Gearchiveerd op 12 augustus 2020. Geraadpleegd op 12 augustus 2020.
20. Caygle, Heather, "'A dream ticket': Black lawmakers pitch Biden-Harris to beat Trump", Politico, May 12, 2019. Gearchiveerd op 15 augustus 2020. Geraadpleegd op 12 augustus 2020.
21. "Joe Biden commits to picking a woman as his running mate", Axios, 16 maart 2020. Gearchiveerd op 2 augustus 2020. Geraadpleegd op 12 augustus 2020.
22. "Minneapolis unrest shakes up VP shortlist", Politico, 31 mei 2020. Gearchiveerd op 24 juli 2020. Geraadpleegd op 12 augustus 2020.
23. "Kamala Harris, Front-runner (Again)]", 12 juni 2020. Gearchiveerd op 14 augustus 2020. Geraadpleegd op 12 augustus 2020.
24. Nation's reckoning on race looms large over final month of Biden's running mate search. CNN (26 juni 2020). Gearchiveerd op 12 augustus 2023. Geraadpleegd op 12 augustus 2020.
25. Gianni Paelinck, "Amerikaanse presidentskandidaat Joe Biden kiest Kamala Harris als running mate", VRT NWS, 11 augustus 2020, online geraadpleegd op 8 november 2020. Gearchiveerd op 28 september 2020.
26. Kamala Harris eerste vrouw die (tijdelijk) presidentiële macht in VS krijgt. nu.nl. Gearchiveerd op 19 november 2021. Geraadpleegd op 20 november 2021.
27. Democratische presidentskandidaat Kamala Harris kiest Tim Walz als running mate. NOS Nieuws (6 augustus 2024). Geraadpleegd op 6 augustus 2024.
28. Auteurs Tjarda van der Spek, Kamala Harris accepteert nominatie voor presidentschap op Democratische Conventie. NRC (23 augustus 2024). Geraadpleegd op 24 augustus 2023.
29. Nied, Jennifer, Does Kamala Harris Have Children? Get To Know The Presidential Candidate's Family. Women's Health Magazine (7 oktober 2024).
30. Sager, Monica, Mapping Kamala Harris' Family Tree. Newsweek (22 augustus 2024).
31. McGrath, Lottie, Kamala Harris' Stepchildren, Cole and Ella, May Feature at DNC. Newsweek (19 augustus 2024).
32. Hagan Gallup,  Kate, The Truth About Kamala Harris' Relationship With Her Mother-In-Law Read. The List (20 augustus 2020).
33. Kamala Harris Shares Hilarious Mother-In-Law Meeting Story. Now This Impact (1 augustus 2024).
34. Luhby, Tami en Davis, Ebony, Harris proposes Medicare pay for home health care for first time. CNN (8 oktober 2024).
35. Zie voor meer informatie Wikiquote.
36. Blackwell, Tom, Why we hear so little about Kamala Harris’ father, the missing link in her biography. National Post (22 januari 2021).
37. Joe Biden calls in live to Kamala Harris event: ‘I’m watching you, kid. I love you’. Guardian News (23 juli 2024).
38. Gartner, John en Segal, Harry, 9 measures that predict a Kamala landslide. Shrinking Trump. Geraadpleegd op 27 september 2024.
39. Kekatos, Mary, What we know about Trump and Harris' medical records after VP releases doctor's report. abc News (16 oktober 2024).
40. Bradnerq, Eric, Vice President Harris is in ‘excellent health,’ according to detailed letter from her physician (12 oktober 2024). Geraadpleegd op CNN.
41. Burga, Solcyré, What We Know About Kamala Harris’ Gun Ownership. Time (8 oktober 2024).
42. Mizelle, Shawna, Kamala Harris discusses her gun ownership on livestream with Oprah. CBS News (20 september 2024).

Vicepresidenten van de Verenigde Staten

Adams · Jefferson · Burr · Clinton · Gerry · Tompkins · Calhoun · Van Buren · R.M. Johnson · Tyler · Dallas · Fillmore · King · Breckinridge · Hamlin · A. Johnson · Colfax · Wilson · Wheeler · Arthur · Hendricks · Morton · Stevenson · Hobart · Roosevelt · Fairbanks · Sherman · Marshall · Coolidge · Dawes · Curtis · Garner · Wallace · Truman · Barkley · Nixon · L.B. Johnson · Humphrey · Agnew · Ford · Rockefeller · Mondale · Bush · Quayle · Gore · Cheney · Biden · Pence · Harris

Bibliografische informatie

• Bibsys: 1593520724092
• Biblioteca Nacional de España: XX6212691
• Bibliothèque nationale de France: cb17941872t (data)
• Catàleg d'autoritats de noms i títols de Catalunya: 981059738156806706
• CiNii: DA19731103
• Gemeinsame Normdatei: 1181140676
• International Standard Name Identifier: 0000 0000 6582 6859
• Library of Congress Control Number: n2009045056
• MusicBrainz: dd51245e-528b-4829-9bf2-7df9ec8d01be
• National Archives and Records Administration: 216888744
• Bibliotheek van het Japanse parlement: 031517062
• Nationale Bibliotheek van Tsjechië: xx0266382
• Nationale Bibliotheek van Israël: 987009511885005171
• Nationale Bibliotheek van Polen: a1000000006447
• Nederlandse Thesaurus van Auteursnamen: 43041692X
• Réseau des bibliothèques de Suisse occidentale: 02-A029023944
• Russische Staatsbibliotheek: 000255328
• Istituto Centrale per il Catalogo Unico: UBOV026227
• SNAC: w6q534xz
• Système universitaire de documentation: 25104145X
• : 71860612
• Biographical Directory of the United States Congress: H001075
• Virtual International Authority File: 91053810
• WorldCat (via VIAF): 91053810