Bevruchting (of conceptie bij dieren) is bij geslachtelijke voortplanting het proces van de samensmelting van twee haploïde (1n) gameten, vaak een kleine beweeglijke cel zoals een zaadcel en een grotere cel zoals een eicel, waarbij het samensmelten neerkomt op het binnendringen van de kleine cel in de grote. De sekse (het geslacht) van de ouders wordt dan respectievelijk vrouwelijk en mannelijk genoemd.
Dit leidt tot samensmelting van de mannelijke en de vrouwelijke kern (karyogamie) en tot de vorming van een diploïde (2n) zygote en eventueel uiteindelijk de ontwikkeling van een embryo. Hoe dit verloopt wordt onderzocht in de studie van de levenscyclus.
De medische term voor 'bevruchting' is fecundatie.
Typen syngamie
Bevruchting is de algemene term voor versmelting van twee haploïde gameten of gameetkernen. Daarbinnen is een grote verscheidenheid te onderkennen. Gametogonie (syngamie) is de versmelting van twee gameten tot een zygote. Hierbij zijn de gameten haploïde (n) en de zygote diploïde (2n).
Bij gametogonie kunnen verschillende typen worden onderscheiden, zoals:
- anastomose: versmelting van twee hyfen met uitwisseling van kernen
- anisogamie: de versmelting van morfologisch verschillende beweeglijke gameten: micro- en macrogameet
- aplanogamie: als de versmelting van een beweeglijke gameet en een niet-beweeglijke gameet een zygote oplevert
- gametangiogamie: versmelting van gametangia waarbij de gameten gereduceerd zijn tot kernen
- isogamie: de versmelting van morfologisch gelijke (en hoogstens fysiologisch verschillende) gameten
- karyogamie, kernversmelting: versmelting van twee gameetkernen
- oögamie:
- eicellen: vrouwelijke gameten niet beweeglijk en groter dan de mannelijke gameten beweeglijk
- beweeglijke spermatozoïden, of niet beweeglijke spermatiën
- planogamie: als de versmelting van twee zoögameten een beweeglijke planozygote oplevert
- plasmogamie, conjugatie: versmelting van het cytoplasma van twee gameten of twee thalli
- sifonogamie: door het buisvormig uitgroeien van het microprothallium wordt een generatieve kern bij eicel gebracht
- somatogamie: versmelting van twee normale cellen van de planten
Dieren
Bij veel dieren, zoals kikkers, veel soorten vissen en stekelhuidigen, vindt de bevruchting buiten het lichaam plaats. Bij vissen zet het vrouwtje haar eieren af (bij vissen heet dat kuit), waarna het mannetje de eitjes bevrucht met zijn hom. Bij stekelhuidigen worden eicellen en sperma gewoonlijk vrij in het water geloosd, waar dan de bevruchting plaatsvindt.
Om bij zoogdieren de zaadcel bij het vrouwtje te krijgen, paart het mannelijke en het vrouwelijke dier. Na de ejaculatie zwemmen de zaadcellen naar de eicel, en een van de zaadcellen doorboort de celmembraan en versmelt met de eicel (plasmogamie). Vrijwel onmiddellijk daarna vindt er dan een versmelting van kernen plaats (karyogamie), waardoor er een diploïde zygote ontstaat.
Mens
Menselijke voortplanting vindt plaats bij interne bevruchting tijdens vaginale geslachtsgemeenschap. Tijdens dit proces wordt de stijve penis van de man ingebracht in de vrouwelijke vagina totdat de man ejaculeert. Hierbij wordt het sperma in de vagina gebracht. Het sperma vindt een weg via de vagina en baarmoederhals naar de baarmoeder of eileider voor het bevruchten van de eicel.
Bij een succesvolle bevruchting en nestelen van het ei begint de groei van de foetus in de baarmoeder. Dit duurt ongeveer 9 maanden of 42 weken. Deze tijd wordt de zwangerschap genoemd. De zwangerschap eindigt met de bevalling.
Een eicel kan ook buiten het lichaam worden bevrucht (reageerbuisbevruchting) en daarna in de baarmoeder teruggeplaatst.
Bedektzadige planten
|
wikipedia, wiki, boek, boeken, bibliotheek, artikel, lezen, downloaden, gratis, gratis downloaden, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, foto, muziek, lied, film, boek, spel, spelletjes, mobiel, telefoon, Android, iOS, Apple, mobiele telefoon, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, Web, computer